Antigua

Hallo allemaal!

Eindelijk weer een teken van leven! Sorry dat jullie even hebben moeten wachten maar het klikte de laatste tijd niet zo goed tussen de computer en mij. Er ging constant iets mis en ik had het er helemaal mee gehad!
Ik zal jullie vertellen hoe het ons in Antigua is vergaan:
We zijn daar in totaal 2 weken gebleven en de eerste 4 dagen stonden zo´n beetje in het teken van SALSA! We vielen met onze neus in de boter want net die week dat we aankwamen was er het allereerste Salsa-Festival van Antigua. Een aantal dansscholen uit Antigua en omgeving gaven die week workshops en uitvoeringen. Er was een koppel en die hadden de Kampioenschappen in Puerto Rico gewonnen en dat was te merken....
Mijn god, wat konden die 2 dansen zeg! Ja Paul, daar hadden wij nog veel van kunnen leren! Echt super om te zien! Heerlijk!!! Daar krijg ik altijd zo´n kick van. Wat is dansen toch fijn en dan te bedenken dat ik vroeger nog geen teen op de dansvloer durfde te zetten. Ongelofelijk hoe een mens kan veranderen! En gelukkig maar.

De eerste week in Antigua hebben Fennie en ik bij een gezin gewoond. Mijn goede ervaringen bij het gezin in Spanje (toen ik 13 jaar geleden in Salamanca heb gestudeerd) werden hier helaas een beetje teniet gedaan. De moeder van het gezin was de enige die af en toe wat vroeg maar die zoon en dochter van haar hadden zo´n ongeinteresseerde houding en ik kan nou niet bepaald zeggen dat er een gezellige sfeer in dat huis hing. Ja, jammer!
Bij Fennie was het helemaal erg want die vrouw sprak zo onduidelijk dat ík er zelfs geen wijs uit kon, laat staan Fennie die net begon met haar eerste woordjes Spaans.

De lessen Spaans waarvoor ik 110 dollar had betaald, stelde geen ene moer voor en mijn doelstelling (mijn Spaans perfeccioneren) is helaas niet bereikt. Tuurlijk is het goed om met de taal bezig te zijn maar wat ik op school geleerd heb, had ik ook in de kroeg of gewoon op straat kunnen leren. Allemaal erg onprofessioneel vond ik.
Maar goed, van te voren weet je natuurlijk niet waar je aan begint en voor hetzelfde geld (en waarschijnlijk zelfs voor minder) had het allemaal wel goed uitgepakt.
We hebben er in ieder geval van geleerd: De volgende keer eerst zelf orienteren en informatie inwinnen bij toeristen met goede ervaringen.
Fennie heeft bij haar 2e lerares gelukkig wel heel veel geleerd.

Het weeshuis waar ik vrijwilligerswerk wilde gaan doen had vakantie en er waren dus geen kinderen. Vond ik heel vreemd want waar zijn die kinderen als ze geen ouders hebben? Waarschijnlijk bij andere familie of vrienden maar dat had ik niet goed begrepen. Ik had ook nog in een ziekenhuis met gehandicapte kinderen kunnen werken maar ik hoorde dat het daar heel slecht georganiseerd was en dat was wel het laatste waar ik zin in had.
Toen alles zo vies tegen viel, had er een paar dagen flink de pee in. M´n eerste dipje tijdens deze reis. Ik had het gehad met die smerige uitlaatgassen, die vieze hostals en koude douches!
Ndus... een dagje strand tussendoor zal me goed doen.

Van de docenten hadden we gehoord dat het ongeveer 2 uur rijden was naar Monterrico (strand). Om 9.00 uur waren we vertrokken en we kwamen daar pas om 13.00 uur aan! De ene bus in, dan weer uit en een andere bus in, dan weer met een ¨tuck tuck¨ naar een soort haven om vervolgens een bootje naar Monterrico te pakken. Het is dat we een Duitser tegenkwamen die ons wist te vertellen dat we met een bootje moesten anders hadden we dat nooit geweten! Stond niets van in onze reisgidsen (of hadden we die niet gelezen?).
Dat het strand zwart was, wisten we ook niet. Swiss, wat is dat heet onder je voeten!
De zee was wild en de golven waren super hoog! Op een gegeven moment vond ik het echt niet leuk meer en raakte ik een beetje in paniek. Fennie wist me gerust te stellen en uiteindelijk zijn we weer veilig de zee uitgekomen. Pfff.....
Op de terugweg naar Antigua kregen we een lift van een zeer sympathieke man die naar Guatemala-city moest en het niet erg vond om een klein ommetje te maken via Antigua omdat hij die route zo mooi vond.
Nou, mijn mond heeft nog nooit zo ver open gestaan.... wat een schoonheid! Al die kleuren in de lucht tijdens de zonsondergang, echt prachtig!!! En die route! Een snelweg tussen 2 vulkanen door met aan je linkerkant een zon die ondergaat en aan je rechterkant een bijna volle maan. Je hebt op zo´n moment ogen te kort. Ik zou willen dat jullie erbij waren om dit moois met eigen ogen te kunnen aanschouwen want ook deze ervaring is weer niet met woorden te omschrijven. Uiteraard heb ik er foto´s van maar in het echt is het toch wel tien keer mooier.
Ja, ik ben jullie echt niet vergeten hoor en ik denk best vaak: ¨Ooh, konden jullie hier ook maar van genieten want het is zo gaaf!¨ Ik denk ook regelmatig terug aan die surprise-avond. Mensen lieve, wat werd ik overdonderd zeg! Fijn gevoel om te beseffen dat ik warm thuis achter heb moeten laten en ja, dat mis ik zo af en toe wel eens.

Maar goed, het (goede) leven gaat door. Volgende keer vertel ik jullie over de vulkaan die we beklommen hebben waar we het lava konden zien en voelen.
Voor nu vind ik het wel weer genoeg (al langer dan 2 uur zit ik achter die computer)
Als jullie meer foto´s willen zien, kun je mij foto-ruimte geven op de site.
Alvast bedankt.

Liefs, Liselot XXX