Antigua
Door: Liselot
10 December 2006 | Guatemala, Antigua
Hallo allemaal!
Eindelijk weer een teken van leven! Sorry dat jullie even hebben moeten wachten maar het klikte de laatste tijd niet zo goed tussen de computer en mij. Er ging constant iets mis en ik had het er helemaal mee gehad!
Ik zal jullie vertellen hoe het ons in Antigua is vergaan:
We zijn daar in totaal 2 weken gebleven en de eerste 4 dagen stonden zo´n beetje in het teken van SALSA! We vielen met onze neus in de boter want net die week dat we aankwamen was er het allereerste Salsa-Festival van Antigua. Een aantal dansscholen uit Antigua en omgeving gaven die week workshops en uitvoeringen. Er was een koppel en die hadden de Kampioenschappen in Puerto Rico gewonnen en dat was te merken....
Mijn god, wat konden die 2 dansen zeg! Ja Paul, daar hadden wij nog veel van kunnen leren! Echt super om te zien! Heerlijk!!! Daar krijg ik altijd zo´n kick van. Wat is dansen toch fijn en dan te bedenken dat ik vroeger nog geen teen op de dansvloer durfde te zetten. Ongelofelijk hoe een mens kan veranderen! En gelukkig maar.
De eerste week in Antigua hebben Fennie en ik bij een gezin gewoond. Mijn goede ervaringen bij het gezin in Spanje (toen ik 13 jaar geleden in Salamanca heb gestudeerd) werden hier helaas een beetje teniet gedaan. De moeder van het gezin was de enige die af en toe wat vroeg maar die zoon en dochter van haar hadden zo´n ongeinteresseerde houding en ik kan nou niet bepaald zeggen dat er een gezellige sfeer in dat huis hing. Ja, jammer!
Bij Fennie was het helemaal erg want die vrouw sprak zo onduidelijk dat ík er zelfs geen wijs uit kon, laat staan Fennie die net begon met haar eerste woordjes Spaans.
De lessen Spaans waarvoor ik 110 dollar had betaald, stelde geen ene moer voor en mijn doelstelling (mijn Spaans perfeccioneren) is helaas niet bereikt. Tuurlijk is het goed om met de taal bezig te zijn maar wat ik op school geleerd heb, had ik ook in de kroeg of gewoon op straat kunnen leren. Allemaal erg onprofessioneel vond ik.
Maar goed, van te voren weet je natuurlijk niet waar je aan begint en voor hetzelfde geld (en waarschijnlijk zelfs voor minder) had het allemaal wel goed uitgepakt.
We hebben er in ieder geval van geleerd: De volgende keer eerst zelf orienteren en informatie inwinnen bij toeristen met goede ervaringen.
Fennie heeft bij haar 2e lerares gelukkig wel heel veel geleerd.
Het weeshuis waar ik vrijwilligerswerk wilde gaan doen had vakantie en er waren dus geen kinderen. Vond ik heel vreemd want waar zijn die kinderen als ze geen ouders hebben? Waarschijnlijk bij andere familie of vrienden maar dat had ik niet goed begrepen. Ik had ook nog in een ziekenhuis met gehandicapte kinderen kunnen werken maar ik hoorde dat het daar heel slecht georganiseerd was en dat was wel het laatste waar ik zin in had.
Toen alles zo vies tegen viel, had er een paar dagen flink de pee in. M´n eerste dipje tijdens deze reis. Ik had het gehad met die smerige uitlaatgassen, die vieze hostals en koude douches!
Ndus... een dagje strand tussendoor zal me goed doen.
Van de docenten hadden we gehoord dat het ongeveer 2 uur rijden was naar Monterrico (strand). Om 9.00 uur waren we vertrokken en we kwamen daar pas om 13.00 uur aan! De ene bus in, dan weer uit en een andere bus in, dan weer met een ¨tuck tuck¨ naar een soort haven om vervolgens een bootje naar Monterrico te pakken. Het is dat we een Duitser tegenkwamen die ons wist te vertellen dat we met een bootje moesten anders hadden we dat nooit geweten! Stond niets van in onze reisgidsen (of hadden we die niet gelezen?).
Dat het strand zwart was, wisten we ook niet. Swiss, wat is dat heet onder je voeten!
De zee was wild en de golven waren super hoog! Op een gegeven moment vond ik het echt niet leuk meer en raakte ik een beetje in paniek. Fennie wist me gerust te stellen en uiteindelijk zijn we weer veilig de zee uitgekomen. Pfff.....
Op de terugweg naar Antigua kregen we een lift van een zeer sympathieke man die naar Guatemala-city moest en het niet erg vond om een klein ommetje te maken via Antigua omdat hij die route zo mooi vond.
Nou, mijn mond heeft nog nooit zo ver open gestaan.... wat een schoonheid! Al die kleuren in de lucht tijdens de zonsondergang, echt prachtig!!! En die route! Een snelweg tussen 2 vulkanen door met aan je linkerkant een zon die ondergaat en aan je rechterkant een bijna volle maan. Je hebt op zo´n moment ogen te kort. Ik zou willen dat jullie erbij waren om dit moois met eigen ogen te kunnen aanschouwen want ook deze ervaring is weer niet met woorden te omschrijven. Uiteraard heb ik er foto´s van maar in het echt is het toch wel tien keer mooier.
Ja, ik ben jullie echt niet vergeten hoor en ik denk best vaak: ¨Ooh, konden jullie hier ook maar van genieten want het is zo gaaf!¨ Ik denk ook regelmatig terug aan die surprise-avond. Mensen lieve, wat werd ik overdonderd zeg! Fijn gevoel om te beseffen dat ik warm thuis achter heb moeten laten en ja, dat mis ik zo af en toe wel eens.
Maar goed, het (goede) leven gaat door. Volgende keer vertel ik jullie over de vulkaan die we beklommen hebben waar we het lava konden zien en voelen.
Voor nu vind ik het wel weer genoeg (al langer dan 2 uur zit ik achter die computer)
Als jullie meer foto´s willen zien, kun je mij foto-ruimte geven op de site.
Alvast bedankt.
Liefs, Liselot XXX
Eindelijk weer een teken van leven! Sorry dat jullie even hebben moeten wachten maar het klikte de laatste tijd niet zo goed tussen de computer en mij. Er ging constant iets mis en ik had het er helemaal mee gehad!
Ik zal jullie vertellen hoe het ons in Antigua is vergaan:
We zijn daar in totaal 2 weken gebleven en de eerste 4 dagen stonden zo´n beetje in het teken van SALSA! We vielen met onze neus in de boter want net die week dat we aankwamen was er het allereerste Salsa-Festival van Antigua. Een aantal dansscholen uit Antigua en omgeving gaven die week workshops en uitvoeringen. Er was een koppel en die hadden de Kampioenschappen in Puerto Rico gewonnen en dat was te merken....
Mijn god, wat konden die 2 dansen zeg! Ja Paul, daar hadden wij nog veel van kunnen leren! Echt super om te zien! Heerlijk!!! Daar krijg ik altijd zo´n kick van. Wat is dansen toch fijn en dan te bedenken dat ik vroeger nog geen teen op de dansvloer durfde te zetten. Ongelofelijk hoe een mens kan veranderen! En gelukkig maar.
De eerste week in Antigua hebben Fennie en ik bij een gezin gewoond. Mijn goede ervaringen bij het gezin in Spanje (toen ik 13 jaar geleden in Salamanca heb gestudeerd) werden hier helaas een beetje teniet gedaan. De moeder van het gezin was de enige die af en toe wat vroeg maar die zoon en dochter van haar hadden zo´n ongeinteresseerde houding en ik kan nou niet bepaald zeggen dat er een gezellige sfeer in dat huis hing. Ja, jammer!
Bij Fennie was het helemaal erg want die vrouw sprak zo onduidelijk dat ík er zelfs geen wijs uit kon, laat staan Fennie die net begon met haar eerste woordjes Spaans.
De lessen Spaans waarvoor ik 110 dollar had betaald, stelde geen ene moer voor en mijn doelstelling (mijn Spaans perfeccioneren) is helaas niet bereikt. Tuurlijk is het goed om met de taal bezig te zijn maar wat ik op school geleerd heb, had ik ook in de kroeg of gewoon op straat kunnen leren. Allemaal erg onprofessioneel vond ik.
Maar goed, van te voren weet je natuurlijk niet waar je aan begint en voor hetzelfde geld (en waarschijnlijk zelfs voor minder) had het allemaal wel goed uitgepakt.
We hebben er in ieder geval van geleerd: De volgende keer eerst zelf orienteren en informatie inwinnen bij toeristen met goede ervaringen.
Fennie heeft bij haar 2e lerares gelukkig wel heel veel geleerd.
Het weeshuis waar ik vrijwilligerswerk wilde gaan doen had vakantie en er waren dus geen kinderen. Vond ik heel vreemd want waar zijn die kinderen als ze geen ouders hebben? Waarschijnlijk bij andere familie of vrienden maar dat had ik niet goed begrepen. Ik had ook nog in een ziekenhuis met gehandicapte kinderen kunnen werken maar ik hoorde dat het daar heel slecht georganiseerd was en dat was wel het laatste waar ik zin in had.
Toen alles zo vies tegen viel, had er een paar dagen flink de pee in. M´n eerste dipje tijdens deze reis. Ik had het gehad met die smerige uitlaatgassen, die vieze hostals en koude douches!
Ndus... een dagje strand tussendoor zal me goed doen.
Van de docenten hadden we gehoord dat het ongeveer 2 uur rijden was naar Monterrico (strand). Om 9.00 uur waren we vertrokken en we kwamen daar pas om 13.00 uur aan! De ene bus in, dan weer uit en een andere bus in, dan weer met een ¨tuck tuck¨ naar een soort haven om vervolgens een bootje naar Monterrico te pakken. Het is dat we een Duitser tegenkwamen die ons wist te vertellen dat we met een bootje moesten anders hadden we dat nooit geweten! Stond niets van in onze reisgidsen (of hadden we die niet gelezen?).
Dat het strand zwart was, wisten we ook niet. Swiss, wat is dat heet onder je voeten!
De zee was wild en de golven waren super hoog! Op een gegeven moment vond ik het echt niet leuk meer en raakte ik een beetje in paniek. Fennie wist me gerust te stellen en uiteindelijk zijn we weer veilig de zee uitgekomen. Pfff.....
Op de terugweg naar Antigua kregen we een lift van een zeer sympathieke man die naar Guatemala-city moest en het niet erg vond om een klein ommetje te maken via Antigua omdat hij die route zo mooi vond.
Nou, mijn mond heeft nog nooit zo ver open gestaan.... wat een schoonheid! Al die kleuren in de lucht tijdens de zonsondergang, echt prachtig!!! En die route! Een snelweg tussen 2 vulkanen door met aan je linkerkant een zon die ondergaat en aan je rechterkant een bijna volle maan. Je hebt op zo´n moment ogen te kort. Ik zou willen dat jullie erbij waren om dit moois met eigen ogen te kunnen aanschouwen want ook deze ervaring is weer niet met woorden te omschrijven. Uiteraard heb ik er foto´s van maar in het echt is het toch wel tien keer mooier.
Ja, ik ben jullie echt niet vergeten hoor en ik denk best vaak: ¨Ooh, konden jullie hier ook maar van genieten want het is zo gaaf!¨ Ik denk ook regelmatig terug aan die surprise-avond. Mensen lieve, wat werd ik overdonderd zeg! Fijn gevoel om te beseffen dat ik warm thuis achter heb moeten laten en ja, dat mis ik zo af en toe wel eens.
Maar goed, het (goede) leven gaat door. Volgende keer vertel ik jullie over de vulkaan die we beklommen hebben waar we het lava konden zien en voelen.
Voor nu vind ik het wel weer genoeg (al langer dan 2 uur zit ik achter die computer)
Als jullie meer foto´s willen zien, kun je mij foto-ruimte geven op de site.
Alvast bedankt.
Liefs, Liselot XXX
-
10 December 2006 - 08:41
Fire-up:
Ik wou dat ik een vulkaan was.
LEKKER HEEL DE DAG IN DE ZON LIGGEN ROKEN.....en dat de mensen dan zeggen:"KIJK ZE WERKT". -
11 December 2006 - 12:11
Joyce En Tjarco:
Hoi Lot,
Fijn weer iets van je te horen. Kan me voorstellen dat je baalt als het allemaal een beetje tegen zit, maar goed te horen dat je weer aan het genieten bent.
Lijkt me wel gaaf om te zien, hoe je die route omschrijft, zou willen dat ik erbij was :-).
Heel veel plezier verder en geniet lekker.
Ps. we hebben net de 20 weken echo gehad en met de baby is gelukkig alles oke.
Liefs Joyce en Tjarco
-
12 December 2006 - 01:22
Juud:
sjeeeeeeeeeeeeeeezzzzzzzzuuuuuuuuuussssssssssssss!!!!
Die albino is niet mis, goed gedaan Lot!!
ik begin je toch wel erg te missen lotteke.........
hier gaat alles goed, ben je ook in kerst-stemming?
moet er van burpen, diep, van onderuit, zoals op mc-donaldsterrein, dan weet je vast wel wat ik bedoel...je ziet er op alle foto's mooi uit, het gaat goed met je, dat zie je zo, geniet nog lekker...kus -
12 December 2006 - 07:51
Jet:
Heyyy zussie ,
Leuk hoor dat je van die mooie dingen ziet en meemaakt en natuurlijk helemaal niet leuk dat er ook minder leuke dingen zijn , maar dat is ook weer heel normaal. T leven gaat nou eenmaal niet altijd over rozen. Ik heb 300 foto s voor je besteld want ik wil zeker mee blijven genieten van al die leuke momenten van jou reis . ( over 5 dagen kan je kan de slag )
Hier gaat het goed met allen , we zijn al helemaal in de kerst sferen , zowel boven als onder is het vol met lichtjes boom enz de kids hadden allebij andere kerst dingen dus het is een bonte betossie geworden haha maar ja maakt niet uit daar is het ook kerst voor niewaar ...nou lot tot het volgende verslag en maak er wat van !
(ps ik had het wel geweten in die hoge golven daar :P heeeeerlijk )
doeii en dikke kussss xxxx
-
13 December 2006 - 09:28
Chantalle:
Hoi Lotje,
Als je foto’s wil downloaden op waarbenjij.nu dan moet je naar de beheerpagina gaan.
Je moet je foto’s die je voor je weblog wil gebruiken, selecteren en of op een cd branden of tijdelijk op een computer opslaan. Je kunt dan de foto’s per stuk ophalen van de computer of een hele bulk foto’s. Eigenlijk staat alles dan al aangegeven. Als je meerdere foto’s bij je stukje wil plaatsen, dan kun je het makkelijkste “download”uploadtray (kan zijn dat internetcafe’s beveiligd zijn om dit programma) tijdelijk te gebruiken. Je kunt je foto’ dan van een pc naar deze tijdelijke upload kopieren en later naar jouw site sturen. Daarna kun je je “foto’s wijzigen” door zee en naam te geven en te draaien in de positie zoals je wilt (want ik zie net dat je de foto’s al op je weblog hebt staan). Tenslotte kun je de foto’s plaatsen bij het stukje waar de foto’s bij horen. Het is een beetje moeilijk uitleggen, maar hoop dat het verhaal een beetje overkomt. Anders moet je maar een knappe latino vragen of hij je een keertje wil helpen.
Succes en ik volg je,
Chantalle
-
14 December 2006 - 08:14
Saskia:
Lekkerrrrrrrrr wijijijijfie!
Wat zie je er goed uit op de foto´s, wat een aantal maanden genieten wel niet met een mens kan doen he...je kijkt zo relaxt uit je ogen. Moet wel eerlijk zeggen dat ik je wat meer begin te missen...lekker samen eten, wijntjes kiepen, babbelen, boeren laten en dansen.
Jammer van die reisdip, vooral als je je er zo op verheugd had maar ook dat hoort erbij wijfie...er zullen nog een hoop andere gaven kansen komen!
Geniet ze babe!
Kus Sas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
