Weer thuis!

Nou mensen, ben alweer bijna een week thuis! Wat gaat de tijd snel zeg! De terugreis naar Nederland verliep prima. We kwamen zelfs een half uur eerder aan dan verwacht. Tijdens de reis werd ik af en toe overvallen door een golf van zenuwen en hoe dichter we bij Nederland kwamen hoe heftiger het werd. Aangekomen op Schiphol liepen Fennie en ik arm in arm met een brok in onze keel naar de bagage-band. Onze koffers lagen er al snel op. We waren even bang dat we te vroeg uit de gate zouden komen. Het was 18.45 u. en officieel zouden we nu pas landen. Het zou goed kunnen dat de mensen die ons op zouden halen er nog helemaal niet waren.
We hebben heel even gewacht maar de zenuwen werden zo hevig dat we besloten te gaan. Als ze er nog niet staan dan hebben we in ieder geval elkaar.

Goed, een twee drie......... deuren door!!!
Jaaaaaaaah, daar stonden ze! Ik vloog meteen in de armen van m'n zus en moest uiteraard huilen van blijdschap. Tot mijn verrassing was Papa meegegaan naar Schiphol om mij op te halen dus hem kon ik ook meteen knuffelen. Heerlijk!!!
De familie van Fennie was er om haar te verwelkomen en ook Saskia, vriendinnetje van ons, was meegegaan naar Schiphol. Fijn om iedereen weer te zien!

Maar toen......... Fennie ging uiteraard met haar Familie mee naar Tilburg en ik met Jet en Papa. Het moment brak aan dat WIJ afscheid van elkaar moesten nemen. Dat viel erg zwaar. Dit was namelijk niet alleen het moment om afscheid te nemen van elkaar maar ook van die prachtige reis die we gemaakt hebben. Het zit erop. De reis is voorbij. Ja, dat was een zeer emotioneel moment.

Op de terugweg heeft Papa ons getrakteerd op een heerlijk etentje bij Hotel Breukelen. Vreemd om de menukaart in het Nederlands te krijgen en ook raar dat je gewoon in het Nederlands kunt bestellen. Het zal wel wennen dacht ik en ja, zo is het. Ben ondertussen al helemaal gewend aan de Nederlandse taal die om me heen gesproken wordt. Kan nog niet zeggen dat ik helemaal gewend ben in Nederland maar dat komt ook nog wel.

Na het eten hebben we eerst Papa terug gebracht naar Rosmalen en om 23.15 u. kwamen we ongeveer aan in m'n huisje in Tilburg.
Het was keurig netjes achtergelaten en met de kaarsjes aan voelde het meteen weer goed. Michiel en Esther kwamen nog langs om mij te verwelkomen en later kwamen Eefje, Nathalie, Barbara en Ilse ook nog even langs. Het was meteen alweer een supergezellige avond! Heerlijk om zo thuis te mogen komen! Jet en ik lagen pas om 05.00 uur in bed.

De volgende dag had ik een feest in de Boventuin (da's een kroeg bij mij om de hoek) en de dag daarna was er een familie-feest. Ik viel dus met m'n neus in de boter. Het leven is een groot feest! Nee hoor, dat lijkt alleen maar zo. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het er best moeilijk mee heb om te beseffen dat ik weer "serieus" aan de slag moet. Weet nog helemaal niet in welke hoek ik het moet gaan zoeken. Zal ik weer gaan studeren en zo ja, wat? Of zal ik maar gewoon gaan beginnen met solliciteren naar banen die me leuk lijken? Ik weet 't echt nog helemaal niet!

Een ding is zeker: van 25 mei t/m 21 juni ga ik een groep Afrikanen begeleiden voor Mundial Productions. Dat zal een heel intensieve maand worden maar wel heel leuk en leerzaam. Tot die tijd moet ik het doen met uitzendbaantjes of misschien kan ik tijdelijk in de Horeca werken. Ik zie het wel.

Nu genieten van het lange Paasweekend en daarna zien we wel weer verder!

Voor iedereen alvast fijne Paasdagen en ook alvast een Gelukkig Nieuwjaar!

Liefs + dikke kus XXX